Tag: hittegolf

Hittegolfkoken: salade van watermeloen, feta, munt en olijven

Hittegolfkoken: salade van watermeloen, feta, munt en olijven

Geplaatst op door Aude

Slapen jullie ook zo slecht? Fieuw zeg. Ik ben twee dagen geleden op de valreep naar de winkel gespurt voor een ventilator, want het was niet meer te doen in huis, alle gevelisolatie ten spijt. Heerlijk briesje naast het bed, helaas was het voor onze net-niet-tweejarige dochter óók veel te heet de voorbije nachten. Maar we houden de moed erin, want de temperaturen gaan morgen beginnen zakken! (slaakt diepe zucht). Voor het zover is, nog een verfrissend hittegolf recept, waarvoor je geen vuur of oven nodig hebt en dat in een handomdraai klaar is – ahja, want fut om iets ingewikkeld in elkaar te draaien hebben we ook niet meer. Ik geef u: watermeloen-feta-munt-olijven salade.

salade van watermeloen, feta, munt en olijven

Ik vond dit recept voor het eerst bij Nigella Lawson, als ik me goed herinner. Het is ideaal in de zomer, want watermeloen is zowel eten als drinken. Je kan ook lekker variëren: de olijven weglaten voor wie dat niet lust, rucola toevoegen voor wie wat meer groen wilt. Watermeloen-feta-munt is wel de verfrissende ruggengraat van het recept die je best behoudt, al zou je het ook kunnen veganizen met feta van Violife.

Nigella is ook degene die me de truc met het limoensap leerde. Als je de ajuinringen minstens een half uur laat weken in limoensap (werkt wellicht ook met citroen) dan worden ze mooi felroze maar ook zachter en beter verteerbaar. Ik ben zo iemand die rauwe ajuin meestal uit Griekse salade vist of kebabventers op het hart drukt om geen ajuin in mijn broodje te doen omdat het op mijn maag blijft liggen (en omdat ik een ajuin-en-komkommer trauma heb van de laatste trimester zwangerschap, dat ook). Maar met deze truc lust ik het wel! Slim, toch?
(kleine disclaimer: op de foto is de limoen nog niet geweekt)

Ingrediënten voor een salade voor 3-4 personen, als lunch of als bijgerecht:

een rode ui
het sap van een limoen
een halve tot drie kwart kleine watermeloen
een twintigtal zwarte Kalamata olijven (de lekkerste die je kan vinden, ik ben fan van Père Olive. Olijven uit blik zijn hiervoor eigenlijk niet zo’n ideale keuze)
een half pakje feta
de blaadjes van enkele takjes munt
optioneel: rucola
peper en zout

Bereiding:

Snijd de ui in fijne ringen. Doe in een kommetje en besprenkel met het limoensap. Laat minstens een half uur weken.
Snijd de watermeloen in blokjes van 2-3 cm. Doe in een saladeschaal, schep er de olijven en de ajuinringen en eventueel de rucola door. Verkruimel de feta boven de salade en strooi er de muntblaadjes over. Breng op smaak met wat van het limoensap en eventueel wat peper. De feta en olijven zorgen al voor een zoute toets, dus check zeker eerst voor je er nog zout over strooit. Hydrateren maar!

Hittegolfkoken: gember-hibiscus ice tea

Hittegolfkoken: gember-hibiscus ice tea

Geplaatst op door Aude

Het is zover, de eerste echte hittegolf van 2020 is bezig. Wij blijven (alweer) in ons langzaam opwarmend kot en proberen vooral geen extra warmte op te wekken. Ik ging op zoek naar de recepten die mij verfrissen en weinig tot geen vuur of (heavens forbid) ovens nodig hebben. Vandaag: gember-hibiscus ice tea

Hibiscus gember ice tea

Drie jaar van mijn leven, van mijn derde tot en met mijn vijfde middelbaar, bracht ik door in de Verenigde Staten. Op restaurant kan je daar, naast koud water à volonté, ook bijna overal ice tea van het huis krijgen. Hoe verder je er naar het zuiden gaat, hoe meer kans dat de standaard versie van die ice tea gezoet is (en hoe meer naar het zuiden, hoe zoeter). Zelfs de hyper-intramobiele US of A is dus geen culinaire monocultuur. Aan de oostkust althans, van de westkust kan ik niet meespreken. Bij de ongezoete versie krijg je een kommetje met verschillende soorten suiker en roze zakjes zoetmiddel, ook al is ijskoude ice tea zoeten met gewone suiker geen sinecure. Bij vrienden stonden er ook vaak kannen met zelfgemaakte ice tea in de koelkast waar je naar believen van mocht uitschenken. Want Amerikanen vinden het totaal niet raar als je hun frigo opentrekt als huisgast.

Dat die huisgemaakte ice tea stilaan de oversteek naar het Europese continent heeft gemaakt, kan ik alleen maar toejuichen. Tegenwoordig heeft elke zichzelf respecterende hippe koffie-, cocktail- of zomerbar een huisgemaakte ice tea, die meestal al uitverkocht is als jij hem wilt bestellen. Wie liever in zijn kot blijft of ’s nachts verfrissing zoekt in de koelkast kan het ook makkelijk zelf maken! Het recept is helaas niet helemaal zonder warmte: het water voor de thee moet je eerst opwarmen (tenzij je thee ook koud kan brouwen, iemand al geprobeerd?) en dan weer laten afkoelen. Als je een waterkoker hebt, is dit het moment om die boven te halen, want zo maak je waarschijnlijk het minste extra warmte. Ik maak de ice tea ’s avonds laat en laat hem dan buiten de koelkast afkoelen om er ’s morgens in te zetten.

Jardin Anglais, heerlijk als ijsthee met een paar takjes munt

Je kan ice tea van zowat elke thee maken. De klassieker is de Lipton black tea en die is prima (zelf drink ik die het liefst met een tikkeltje suiker). Ik maak vaak ijsthee van de Palais des Thés English Garden, al dan niet met een paar takjes munt en schijfje citroen erbij voor extra frisheid. Het recept hieronder komt uit The New Classics van Martha Stewart, dé Amerikaanse keukenprinses. Ik doe er minder suiker in en laat het citroensap weg. Elke hibiscusthee is prima, ik gebruik de hibiscus & orange thee van Shotimaa, te vinden bij Bio Planet. Naast hibiscus en sinaasappel zit daar ook citroengras, rozebottel, peper, zoethout, karadamom, kaneel, gember en kruidnagel in. Geen caffeïne dus, een voordeel als je dit ’s avonds wilt drinken (nadat ik een keer wakker lag na vier glazen ijsthee op café, let ik daar wat op.)

Ingrediënten voor anderhalve liter thee

– 4 zakjes hibiscus/rozebottelthee
– gember: 2 tot 5 cm of meer, afhankelijk van hoe spicy het mag zijn
– suiker: 4 eetlepels (of een ander zoetmiddel zoals honing, agave…)
– anderhalve liter water + enkele eetlepels
– enkele eetlepels citroensap (optioneel)

Bereiding:

Breng het water aan de kook met de suiker in een (afgedekte) kookpot. Snijd intussen de gember in kleine blokjes, schillen hoeft eigenlijk niet (maar het mag). Doe de gember bij het water. Roer even om de suiker op te lossen. Als het water kookt, zet je het af en voeg je de theezakjes erbij. Laat minstens 15 minuten trekken. Proef dan of je er eventueel meer suiker in wilt. Ik laat de theezakjes en gember er gewoon de hele nacht in, of totdat het is afgekoeld en ik het overgiet in een karaf. Als het op kamertemperatuur is, voeg je eventueel de citroen toe en zet je het in de koelkast. Serveren met een ijsblokje en schijfje citroen.

Hittegolfkoken: Salmorejo

Hittegolfkoken: Salmorejo

Geplaatst op door Aude

Het is zover, de eerste echte hittegolf van 2020 is hier. Wij blijven (alweer) in ons langzaam opwarmend kot (leve gevelisolatie) en proberen vooral geen extra warmte op te wekken. Ik ging op zoek naar de recepten die mij verfrissen en weinig tot geen vuur of (heavens forbid) ovens nodig hebben. Vandaag: salmorejo cordobés, oftewel koude tomatensoep.

Salmorejo cordobés: heerlijk in zijn romige eenvoud

Veel mensen hebben leren koken op kot. Ik heb leren koken op Erasmus, weg van de vele engagementen en vriendschappen die bij de Alma Mater mijn tijd zodanig opvulden dat er niet veel meer in huis kwam van koken dan een potje spaghettisaus opentrekken. Op de derde verdieping van La Correduría, het studentenhuis waar ik een semester in Sevilla vertoefde, probeerde ik lekkernijen uit de Andalusische keuken na te maken.

Salmorejo was een revelatie toen ik het voor het eerst proefde. Gazpacho – Spaanse koude soep – had al enkele decennia de Europese grenzen overgestoken en was me welbekend. Tot voor mijn Erasmus was ik echter een koele minnaar van koude groentensoepjes (pun intended). In Sevilla, bakermat van de tapas, kan je perfect nieuwigheden in kleine porties uitproberen, dus proefde ik er de ‘salmorejo cordobés’ (uit Cordoba). Een romige, koude heerlijkheid die smelt op de tong en verfrist bij Sevillaanse temperaturen. Zalig! Sindsdien ga ik ook in Belgische zomertijd met tomaten en stokbrood aan de slag. Ogen toe en je zit meteen op een felgekleurd Andalusisch terrasje te bakken… hashtag reizen-in-de-groene-zone-in-je-hoofd.

Ik ben normaal een grote Jeroen Meus fan – de website van Dagelijkse Kost is mijn go to voor alle klassiekers – maar bij zijn salmorejo recept slaat hij de bal mis: er hoort echt geen paprika, rode peper of tomatenpuree in een salmorejo. Sorry, Jeroen. Doe met gazpacho wat je wilt maar de eenvoud van de salmorejo is net zijn sterkte. Er zijn massa’s recepten te vinden online, ik vertrok van dit recept van de abuela (kan nooit slecht zijn). Het geheime ingrediënt van salmorejo is goede (extra vierge) olijfolie. Die voeg je toe totdat de smaken in elkaar overlopen en het een heel klein tikkeltje bitter afsmaakt.

De blender, uw vriend.

De tomaten moeten vers en echt lekker rijp zijn, probeer dit niet met wintertomaten (salmorejo smaakt toch niet bij koude temperaturen). Je kan ze makkelijk ontvellen door een kruisje onderaan te maken met een mes en 1 minuut te laten koken in kokend water (uithalen met een schuimspaan en laten afkoelen in koud water). Ik ontvel ze zelf meestal niet, want dat produceert weer warmte in de keuken die je kan missen in een hittegolf, en met een krachtige blender is mixen geen probleem. Dit soepje is ook ideaal restjeskoken, het wordt namelijk gemaakt met oud (Frans) brood. In Spanje eten ze het met geplette hardgekookte eitjes en spekjes, maar dat hoeft er zelfs niet bij, vind ik.

Ingrediënten voor een ongeveer anderhalve liter soep

  • 8 rijpe trostomaten, al dan niet van hun vel ontdaan
  • 1/2 grote baguette, minstens een dag oud (wit brood kan ook)
  • 1 à 3 teentjes knoflook (kies zelf hoe hard je wilt stinken)
  • minimum 100 ml olijfolie
  • 1 eetlepel (of goeie scheut) sherry- of witte wijnazijn
  • zout
  • een krachtige blender of staafmixer

Bereiding:

De meeste salmorejo recepten beginnen met het weken van het brood in water, maar het vocht uit de tomaten kan ook perfect hiervoor dienen. Snij de tomaten in stukken en laat samen met het brood in een kom trekken voor minstens een half uur. Het brood moet zacht worden. Eigenlijk kan je deze stap zelfs overslaan, maar dat bemoeilijkt het blenderen wel. Doe brood met tomaten in de blender en mix fijn. Voeg knoflook en sherry/wijnazijn toe, mix opnieuw. Voeg nu een snuifje zout en de olijfolie toe, en blijf olie toevoegen tot de salmorejo goed afsmaakt. Breng eventueel op smaak met meer zout of wijnazijn.
Laat koud worden in de koelkast, kook eventueel een eitje hard voor erbij. Heerlijk om op te dippen met een stuk goed brood tijdens een hittegolf.

Excuses voor de beperkte foto’s. Het gerecht is zo snel klaar dat ik vergat foto’s te nemen en zo lekker dat ik, eh, niet veel foto’s nam. Maak het maar gewoon, dan zal je zien wat ik bedoel.